Vrijdag de 17e naar Maysore geweest, cultureel plekje India. Best leuk, niet heel bijzonder, op het paleis van de Maharadja van Maysore na dan. De autorit heen en terug was ook een beleving zeg... Kereltje was enkele keren de weg kwijt en Engels communiceren met hem was toch best lastig. Maargoed, hij bracht ons wel. Hieronder per plaatje een overzicht van waar we zijn geweest.
De heenreis ging over stukken goede snelweg en stukken waar de weg dus weg was. Plaatje wat je hier zou zien was dat van de snelweg, met wat verkeer erop. Vooral de koeienkar moet een eye opener zijn van de toestanden hier.
De eerste sites waren tempels. Mooie gebouwen maakten ze vroeger hier. Op blote voeten moesten we er doorheen en kregen we een rondleiding van een oud kereltje.
Je wordt hier trouwens wel aggressief bejegend als het gaat om souvenirs en rondleidingen. Laat je niet gek maken: de souvenirs kosten nog geen 25% van wat ze vragen (en dan nog word je getild) en de rondleiders hebben de kosten staan achter hun id-kaart welke hun identificeerd als rondleider. Opletten dus. Leuk om wat verhalen te horen. Elk jaar worden nog parades gehouden door de mensen, met afbeeldingen van hun godheden hier. De tempels zijn gebouwd van steen, de pilaren die het dak ondersteunen zijn allemaal verschillend van elkaar.
Enkele monniken hebben een tempeltje/winkeltje waar je een goed leven van 100 jaar kunt halen door een rode stip op je kop te verven. Geen tijd te verliezen dus, op naar de volgende site. Ik sla één tempel over, die was
weinig bijzonder.
De tweede spot is de Bird Sanctuary geweest. Hier overwinteren vogels vanuit de gehele wereld. Heerlijk was de rust hier, geen auto's te horen, alleen gekwetter van vogels. En de lucht was ook een stuk beter daar. Na wat rondlopen hebben we broodjes gegeten en meteen kennis gemaakt met de manieren van onze chauffeur. We hebben de beste kerel, ook al is ie paar keer verkeerd gereden, een lunch aangeboden. Kerel bestelt meteen meerdere gerechten... Wat een eik! Maargoed, toen we 80 roepies afrekenden (3 personen lunch met flesje cola erbij, voor nog geen 2 euro) klaarde de lucht al wat op.
Tussendoor: zo'n taxi chauffeur krijgt commissie als ie mensen brengt naar winkeltjes en tempeltjes en daar zijn toeristen aan de juiste mensen weet te koppelen. Ook bij het tempeltje wat we overslaan was dat weer het geval. Eerste keer hadden we het niet door. Die rondleider wilde nog met ons meegaan ook om het land te laten zien... mooi niet dus he! Afijn, kereltje bij tweede tempel kreeg direct van mij te verstaan dat we geen rondleiding wilde hebben. Maar goed ook, wat een klein gebeuren. Verder werden we weer geconfronteerd met bedelaars. Schrijnend kun je zeggen. Aan de ene kant: ja. Aan de andere kant, zij houden zich op bij de toeristenplaatsen, bedelaars in de wijken zie je niet. De ervaringen met bedelaars in Bangalore (een georganiseerd zooitje ongeregeld wat je aan het oplichten is) werkt ze niet mee kan ik zeggen. Negeren is trouwens het beste wat je kunt doen. Meer kun je niet doen ook. Daar moet je je snel overheen zetten, anders trek je het slecht hier.
Snel door naar de volgende tempel, gebouwd op een berg dichtbij Maysore zelf. Ook hier weer mannetjes die je van alles aansmeren. Nee, je kon toch echt niet naar de tempel lopen zonder kado's voor de goden mee te nemen. Koop mijn bloemen! Gedaan dus... Verlepte zooi. Bij de tempel zelf, na 300 meter lopen ofzo, kon je tenminste verse dingen kopen om te geven aan de goden hier.
Wat een handel is dat zeg. Mensen brengen mandjes met voedsel en geuren. Monniken nemen deze over en leggen dat neer ergens. Apen worden gevoed van de bananen in de mandjes, wat poedertjes worden gegooid over beelden, na een tijdje wordt de zooi gewoon weggegooid. Houten beeldjes worden 'gerecycled'... Dat je het maar even weet. Wat wel opmerkelijk is, is de devotie waarmee mensen hier naar zo'n tempel gaan en hoe intens zij de rituelen beleven. Bijzonder.
En toen naar de verwachte teleurstelling van de dag: de zoo. Diertjes worden hier zowat allenig in kooitjes of op eigen stukje grond tentoongesteld. Niets voor mij. Enige leuke gezicht waren de otters die om voer aan het gillen waren. En toegegeven, de witte tijger die een verkoelend bad neemt was ook leuk. De grote kat had helemaal gelijk, het was erg warm. Verder een trieste bende. Snel weer weg.
Nu tijd voor Maysore Palace, het domein van de (voormalige) Maharadja van Maysore. Mooi paleisje inderdaad. En ook hier weer: schoenen uit. Nieuw was dat de camera ingevelerd moest worden voor binnengaan van het gebouw. Dat bleek later te zijn voor de bescherming van de schilderijen aan de muur en de muurschilderingen zelf. De flitsen zouden de speciale verf verpesten. De truuk met de Mona Lisa, dat ze je aanstaart vanuit elke hoek die je kijkt, is hier veelvuldig toegepast. Dat kan met een bepaalde verfcombinatie. Een speciaal plantje heb je nodig hiervoor. Deze kunst wordt hier in Maysore aan een artistiek college nog gegeven, maar verder niet meer. Heel mooi om te zien, je weet bijna niet wat je ziet. Het paleis zelf is indertijd herbouwd na een grote brand.
Het paleis was van hout, nu van steen. Marmer meer, met zilver, goud, brons en kristallen. Niet te vergeten de mega grote hoeveelheden teak. De materialen en de inrichting van het paleis werden in Europa, Groot Brittanie vooral, geproduceerd. Dit werd betaald met Indiaas goud. Voor die tijd kostte het paleis zo'n 80.000 euro om te bouwen met alle waardevolle materialen enzo. Onbetaalbaar tegenwoordig. Interessant is ook te zien dat Maysore in Azie een van de eerste steden was met elektrische straatverlichting... We hebben het hier over tijden iets na de 1e wereldoorlog geloof ik... Dat je het ff weet. Anywayz, de Britse economie heeft goed garen gespind bij de deal met het paleis. India was z'n goudvoorraad zowat kwijt... Zo ging dat vroeger. Wel een indrukwekkende tocht dus gehad, de rondleider heeft goed werk gedaan. Hij was wel duur (350 roepies) maar dubbel en dwars waard. De meeste bezichtigers zien niet de verfijnde zaken als perspectieven in de schilderijen, de geschiedenis van de koninklijke familie, de bouw van het paleis enz enz. De Maharadja woont er overigens nog steeds, al heeft hij geen positie meer als koning. Hij zit wel in de politiek naar verluid. Mooi optrekje heeft ie in ieder geval! We hebben trouwens afsluitend nog even olifantje gereden, maar onze chauffeur joker begreep de digitale camera niet. Geen pica's daarvan...
We zouden nog gaan eten vlak voor het bezoek aan de lichtgevende fonteinen. We werden afgezet bij zo'n hotelletje waar de chauffeur penningen voor krijgt. Duidelijk was: je kon geen andere kant op, er was simpel niets anders in de buurt van de weg. Hotel zeg er wel ok uit, maar er werd niet gekookt voor half zeven omdat de kok er dan niet is. Handig als je daar om 18.00 uur aankomt en dus tot voorbij 19.00 uur moet wachten op je eten. Ook de communicatie over het eten ging niet bepaald lekker. Twee biertjes gedronken en weggegaan. Geen succes, we zouden wel eten als we in Bangalore terug waren. De fonteinen waren wel mooi trouwens, al hadden we meer oog voor de tijd. Maysore Palace was het hoogtepunt, tijd om weer huiswaarts te keren.
Gelukkig kwamen we ook weer terug om 22.30 uur in Bangalore. Afgezet voor Indy Joe's, om steak te gaan eten. Zie de foto's en enjoy! We did! Genoeg gehad van de dag, nu prima afsluiten, welverdiend.
Maysore heeft nog veel meer te bieden: wildlife en watervallen. Hopelijk komt dat er nog een keertje van!
